Samosir Island, Sumatra

Vanuit Kuala Lumpur vlogen we naar de hoofdstad Medan in Sumatra. Vanuit hier namen we een bus van 6 uur en vervolgens de ferry naar Samosir Island. Dit is een vulkanisch eiland in het eiland Sumatra. Samosir ligt in het bekende Lake Toba meer, wat het 5e grootste meer is van de wereld.

Toen we in het busje stapte vanaf het airport na Samosir was ik zo moe dat ik eigelijk het liefst wou slapen, maar omdat alles hier letterlijk het tegenovergestelde is als Nederland moest ik wel wakker blijven omdat er zoveel om je heen gebeurden dat je echt ff in shock was! Je zag dingen die je normaal alleen op televsie zag, krottenwijken langs de rivier, overal tuk tuks rijden en nog veel meer. Het verkeer was chaos, de mensen rijden hier aan de linkerkant van de weg dus dat was wel ff wennen en van verkeersregeles hebben ze hier volgens mij ook nog nooit gehoord.

Na een hele dag gereisd te hebben kwamen we savonds laat dan eindelijk aan op Samosir Island. Het was helaas al donker dus veel was er niet te zien. Vanaf de ferry werden we opgehaald met een busje en reden we over smalle weggetjes wat een tweerichtingsweg moest voorstellen maar eigelijk net breed genoeg was voor een busje. De accommodatie hadden we al vanuit nederland geregeld en was het Samosir Villa Resort. Met 5 meiden sliepen we in een super luxe bungalow, voor hier dan, met warm water en schone, ruime kamers.

Op dit eiland moesten wij ons onderzoek doen met als doel de bestaande producten te verbeteren en aanbevelingen te doen om meer toeristen naar het eiland toe te trekken. Sinds de natuurrampen, zoals de tsunami en de andere aardbevingen op het eiland is het toerisme wat ze al hadden nog meer gedaald.

De mensen hier zijn allemaal erg vriendelijk en zijn erg geinteresseerd in je. Toeristen zien ze namelijk niet veel en dus willen ze weer allemaal met je op de foto.
Samosir island is het meest primitieve gebied geweest dat we in onze reis meegemaakt hebben.
Kleding wassen en douchen doen ze hier allemaal gewoon in het meer, dat is heel normaal hier en veel eten verbouwen ze hier zelf. Een supermarkt met groenten of brood zal je hier dan ook niet zien.

Als je ergens gaat eten in een restaurantje merk je dat ze op niks voorbereid zijn, je ziet ze dan na de bestelling snel naar de overkant rennen om boodschappen te doen. Een keer hadden we allemaal iets met kip besteld en hoorde je bovenaan de trap, waar de keuken zat, een gekakel van een kip en geluiden van gebonk tegen de grond. De kip was gestopt met kakelen en even later kregen we de kip op ons bord. We konden dus wel raden wat er met de kip was gebeurt.

Het eten hier is allemaal erg goedkoop. Het verschilt wel per restaurant, maar voor 60 eurocent heb je al een bord met bami met van alles erop en eraan. Het eerste gerecht wat ik hier bestelde (fried noodles) was mega spicy, bij een hap sprongen de tranen al in mn ogen en begon ik overal te zweten. Sindsdien vroeg ik overal erbij of het gerecht spicy was. Vaak antwoordden ze dan ik zal em wel minder spicy maken en nog brandde ik me mond weg. Dit was allemaal nog niks vergeleken met wat ik thuis wellis eet en dan al zit te klagen.

De eerste dag hadden we al meteen scooters gehuurd. Dit gaat hier niet via een rent a car bedrijfje, maar je leent hier gewoon een scooter van de bouwvakkers die naast ons hotel bezig waren en je moet em dan voor 6 uur weer terug brengen zodat hun hun scooter weer terug hebben om na huis te rijden na t werk. Een verzekering en helm heb je hier dan ook niet op het eiland. Het eiland rondrijden was supermooi om te zien, ik zat gelukkig achterop dus had alle tijd om om me heen te kijken. Want degene die rijd kan bijna niet om zich heen kijken, je hebt namelijk hele slechte wegen waar hele stukken asfalt missen en je overal kuilen en gaten hebt, of inene stenen midden op de weg liggen. Ook moet je voor oppassen voor een kudde buffels die inene de weg oversteken.

Wordt vervolgd..